Eerste dagen in Brazilië

Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover: wij, Frank en Koen, vertrekken voor 14 weken naar Brazilië voor een stage bij TOPIGS do Brasil. De vlucht ging van Amsterdam via Rio de Janeiro naar Curitiba. Na een zwaar afscheid met familie en vriendin (die ons natuurlijk gaan missen) vertrok om kwart over 11 's morgens het vliegtuig op Schiphol. In het vliegtuig was geen gebrek aan voorzieningen (beeldschermen waar de nieuwste films op konden worden gekeken, twee keer een maaltijd en constant werd er rondgegaan met drinken). Door deze voorzieningen viel de reis mee. Na 11 uur vliegen arriveerden we om half 6 Braziliaanse tijd (het is in Brazilië 5 uur vroeger) op het vliegveld van Rio de Janeiro. Met prachtig uitzicht op de stad liepen we de aankomsthal uit. Het vliegtuig naar Curitiba zou om half 9 vertrekken, dus na ingecheckt te hebben en vlug even te hebben gegeten (uiteraard bij een hamburgertent, Bob's Burgers genaamd) hebben we onze reis vervolgd. De vliegreis van Rio de Janeiro naar Curitiba duurde ruim een uur waardoor we om 10 uur arriveerden in Curitiba. Na de koffers te hebben gepakt was de taxichauffeur snel gevonden. De taxichauffeur was geregeld door TOPIGS en zette ons bij onze huisvesting af, waar we om half 12 arriveerden. Doordat we op zaterdag arriveerden hebben we de eerste twee dagen in een hotel doorgebracht. Dit hotel was gelegen naast het kantoor, dus dat was ideaal. Na een paar pilsjes zijn we om 1 uur gaan slapen.

Zondag zijn we na een goede nacht om 8 uur opgestaan. Na met het thuisfront te hebben geskyped en de droge toastjes naar binnen te hebben gewerkt zijn we op pad gegaan. Ten eerste om de buurt te verkennen maar al gauw kwamen we erachter dat het verstandig zou zijn om boodschappen te gaan doen. Zo gezegd, zo gedaan. Slenterend door de stad met onze “Wat-en-hoe taalgids” vroegen we aan iedereen, op ons beste Engels, waar we ergens een supermarkt konden vinden. Na constant antwoord te krijgen in het Portugees en maar net te doen alsof we het begrepen, zijn we uiteindelijk toch uitgekomen bij een supermarkt. Hier stuitten we op het volgende probleem: vrouwelijke werknemers in supermarkt die zagen dat we van elders kwamen. Nou zie ik u al denken: “Wat is het probleem dan?”. Maar als u de vrouw zou zien, dan begrijpt u waarom het een probleem was. Na een hoop boodschappen te hebben verzameld, hebben we afgerekend. Het lijkt wel of de plastic tasjes hier voor niks zijn, elke boodschap gaat in een apart tasje. Dus wij met al die tasjes naar huis. Koen 10 tasjes in de ene hand en een kan water van 10 liter in de andere hand, Frank 10 tasjes in de ene hand, een fles cola en tray bier à 12 flesjes in de andere hand. Dat naar huis lopen was makkelijker gezegd dan gedaan. Na drie keer verkeerd te zijn gelopen, een hoop schade aan de arm door de kan water en afgeknelde vingers van de tasjes, kwamen we aan bij het hotel. Hier hebben we al de boodschappen gedropt en hebben we even een lekker pilsje gedronken om bij te komen van het winkelen. Vervolgens zijn we weer op verkenningstocht gegaan in de stad Curitiba. Tijdens deze verkenningstocht kwamen we uit bij een park. In dit park hebben we even gezeten, waarna we onze tocht vervolgd hebben. Tijdens het kijken naar de map werden we aangesproken door een local, die ons tipte aan een eettent genaamd “JPL Burgers”. De naam sprak ons wel aan dus zijn we gelopen zoals de local zei en hebben we eveneens hamburgers gegeten. Na het eten zijn we teruggelopen naar het hotel, waar we na 6 bier de man zijn gaan slapen.

Maandag ging het dan echt beginnen: onze eerste stagedag. Na het wakker worden hebben we onze koffers gepakt voor het vertrek naar ons appartement die middag. Aangekomen op kantoor werden we voorgesteld aan de collega’s en kregen we onze werkplek toegewezen. Op het kantoor werken ongeveer vijftien personen, waarvan zes personen Engels spreken. De Engels sprekende collega’s gaven al meteen aan dat we met vragen altijd bij hun terecht kunnen. De collega’s waren direct enthousiast waardoor we ons meteen thuis voelden. De werkdag begint om 8 uur ’s morgens en eindigt om 6 uur ’s avonds. Hierbij moet wel gezegd worden dat er tussen de middag een pauze is van 75 minuten. Traditie op kantoor is om tussen de middag gezamenlijk te gaan lunchen in de stad. Deze lunch krijgen we vergoed tegen een vast bedrag. Na goed te hebben gegeten zijn we om 4 uur gestopt met werken om onze koffers te pakken. De taxi naar het appartement arriveerde om half 5 bij ons hotel. Na een rit van 20 minuten kwamen we bij ons appartement aan. Het is een goed appartement dat door TOPIGS is geregeld, met veel voorzieningen (wasmachine, oven, magnetron, koelkast, tv, douche, slaapkamers, keuken,fitnessruimte, voetbalveld, gameruimte en huisvrouw Swilly). Hiernaast zit de McDonalds op 100 meter afstand. Swilly woont in hetzelfde appartement en wast onze kleren en poetst het appartement. Enig probleem is dat ze alleen Braziliaans spreekt. ’s Avonds hebben we een Braziliaans gezin ontmoet, wat in hetzelfde gebouw woont, waarvan de kinderen Engels spreken. Deze kinderen vertalen het Braziliaans van Swilly naar het Engels en ons Engels naar het Braziliaans zodat we kunnen communiceren. Na de ontmoeting zijn we gaan fitnessen in de fitnessruimte van het gebouw. Hierin bevinden zich ongeveer 20 apparaten. Na de fitness zijn we met zeven plaatselijke jongeren gaan voetballen op een typisch Braziliaans straatvoetbalveldje.

Dinsdagmorgen zijn we onder begeleiding van Swilly met de bus naar het kantoor gegaan. Een busrit is hier heel anders dan in Nederland. Hier zijn bussen drie keer zo lang dan in Nederland en scheuren ze met 80km/h door de binnenstad. Er zijn voornamelijk eenrichtingswegen van 3, 4 of 5 banen. Er zijn nauwelijks fietsers op de weg in verband met de veiligheid en het ontbreken van fietspaden. Na een busrit van een kwartier en een wandeling van tien minuten arriveren we op kantoor. Hier werden we meteen uitgenodigd voor een feest van een van onze collega’s komende zaterdag. Later die dag ontvingen we een Braziliaans voetbalshirt van TOPIGS als voorbereiding op het WK voetbal.

Al met al zijn de eerste zes dagen prima bevallen en kijken we uit naar de tijd die nog komen gaat.

Saudações do Brasil,

Koen e Frank